Weronika Lewandowska - noccc

 

noc

koc

świerszcze jeszcze

nie mieszcze się

w mieście

duszne mokre jest powietrze

uciekam ściekam po skórze

po wodę

łyk łyk łyk

kosmyk moich włosów w twoich ustach

noc koc splot naszych ciał

samolot spadający meteor

zboża łoża nas noszą

kołyszą

unoszą ponoszą i jesteś

w moich objęciach

ujęciach

bez pojęcia dla tych

którzy nie spróbowali

uchwycić w oku dali

oddali ich krótkowzroczność

lekkonośność nas wsysa

wysyła daleko

i jeszcze swierszcze

noc noc noc

koc koc

nic nas nie trzyma

wszystko nas unosi

ponosi ponosi dotyk

kosmyk moich włosów w twoich ustach

czas ustał

ustał na ustach

w długim pocałunku

trunku moim trunku

trunku moim trunku

winnym tylko słodyczy

winnym słodkim półwytrawnym

sprawnym gestem mnie łapiesz

gdy potykam się po drodze

boso

 roso mnie orzeźwiasz

otrzeźwiasz jak światło w oknie domu

nikomu ani słowa

nie jestem na to jeszcze gotowa

przemykamy na górę

chmurę mam w sobie

opadam na podłogę

opadam na niego

opadam na niebo

opadam opadam nieopodal

dali co to zaczęła

poczęła nas popchnęła mnie do

ciebie

noc koc

noc i jeszcze świerszcze szeleszczą

ciszą

opuszczam się na jedną noc

opuszczam się na koc

opuszczam się samą na jedną podróż

wzdłuż i wszerz ciebie

noc

noc noc noc noc

bliska

końca

noc

 świt

świst

świst

noc

dzień dżwoni

dzień dzień dzień

dzień dzień dzień

dzień dzień dzień

dzień/noc

dzień/noc

dzień/noc

dzień

04.08.06