 |
| Fra Angelico, Pokłon trzech króli, ok. 1420 |
Niech jak ptaka pieśń w pogodzie
śpiew wesoły dziś zadźwięczy -
oto znów się Bóg nam rodzi
po raz dwutysięczny.
*
Biją dzwony wszego świata
uroczyste i podniosłe,
Bóg narodził się w stajence
ludziom wiary prostej.
I pasterze nawiedzeni
do Betlejem dążą,
a ze wszystkich królów ziemi
tylko trzej są mądrzy.
I że słowo niepojęte
ciałem dziecka dziś stało się,
z wszystkich stworzeń tego świata
zgadli wół i osieł.
A najmędrsi, najuczeńsi
nie pojęli słów miłości,
Bóg narodził się w stajence
ludziom wiary prostej.
Lecz nim pierwsza gwiazda błyśnie
jak niebieski ognik błędny,
to w ojczyźnie i w obczyźnie
śpiewają kolędy.
*
Niech jak ptaka pieśń w pogodzie
śpiew wesoły dziś zadźwięczy -
oto znów się Bóg nam rodzi
po raz dwutysięczny.
Słowo stało się cieleśnie
w kształt człowieczy obleczone.
Zaśpiewajmy inne pieśni.
Ta kolęda już skończona.
Posty
wiersz, który powinienem był podzielić się wczoraj.
OdpowiedzUsuńZ dedykacją dla wszystkich szczęśliwie wierzących, a w co wierzących, to już wasza broszka, mnie nie dotyczy. Borowskiemu uwierzyć się nie udało, chociaż bardzo starał się i próbował, cóż i tak bywa.