Wysten Hugh Auden – Musée des Beaux-Arts

Pieter Breugel, Upadek Ikara, 1558

About suffering they were never wrong,

The Old Masters: how well they understood
Its human position: how it takes place
While someone else is eating or opening a window or just walking dully along;
How, when the aged are reverently, passionatly waiting

For the miraculous birth, ther always must be

Children who did not specially want it to happen, skating

On a pond at the edge of the wood:
They never forgot

That even the dreadfil martydom must run its course

Anyhow in the corner, some untidy spot

Where the dogs go on with their doggy life and torturer's horse

Scratches its innocent behind on a tree.

In Breugel's Icarus for instances: how everything turns away

Quite leisurely from the disaster; the ploughman may

Have heard the splash, the forsaken cry,

But for him it was not an important failure; the sun shone

As it had to on the white legs disappearing into the green

Water; and the expensive delicate ship must have seen

Something amazing, a boy falling out of the sky,

How somewhere to get to and sailed calmly on.


Co do cierpienia, ci Starzy Mistrzowie
Nie mylili się nigdy. Jak dobrze poznali

Jego miejsce w życiu człowieka: to, że się zdarza,

Gdy ktoś inny je lub otwiera okno, lub idzie przed siebie ospale;

To, że kiedy starsi czekają w żarliwej obawie

Na cudowne narodziny, zawsze muszą być

Dzieci, które nie chcą, by się wydarzyło, i jeżdżą na łyżwach

Gdzieś pod lasem, na stawie.

Nie zapomnieli nigdy,

Że nawet przerażające męczeństwo, by się spełnić, musi

Mieć kąt jakikolwiek, zaśmieconą dziurę,

Gdzie psy wiodą psie życie i koń kata

Ociera o drzewo swą niewinną skórę.

Na przykład w Ikarze Breugla: jak wszystko spokojnie

Odwraca się od nieszczęścia; może tylko rolnik

Usłyszał plusk i krzyk zapomniany,

Lecz dla niego nie był to wypadek ważny; słońce

Oświetlało, jak oświetlać winno, białe nogi znikające

W zielonej wodzie; a delikatny i kosztowny okręt, z którego na pewno widziano

Rzecz zdumiewającą, chłopca lecącego z nieba,

Musiał żaglować dalej i płynął, gdzie trzeba.

tłum. Jarosław Marek Rymkiewicz

Pieter Breugel, Droga na kalwarię, 1564